Terwijl ik deze blog aan het schrijven ben, is het hier al een uur zeeeeeeeer stevig aan het regen met de nodige lichtflitsen van de bliksems erbij. Elke dag krijgen we wel zo'n drash national maar meestal is dit terwijl we slapen, gelukkig.
Vandaag was er niet zo veel te beleven.
Om 08:00 vertrokken we vandaag naar de welbekende "Drijvende markten" van Cai Rang een 7 tal km van het verwijderd van het centrum, waar wij zaten.
In Thailand hebben we deze ook gedaan maar daar waren ze toch toeristisch maar vandaag zijn we te weten gekomen hoe dit komt :
De drijvende markt van Can Tho zijn er van oudsher altijd geweest omdat dit hier de manier van handel drijven was. In Thailand heeft de regering gezien dat dit toch een grote hoop toeristen lokt, waarop ze artificieel die markten in leven hebben geroepen. De markten daar, hebben plaats in smalle waterwegen, terwijl het hier plaats heeft op de brede Mekong rivier.
Enfin wij op een bootje naar ginder.
daar aangekomen zagen we inderdaad dat er allemaal verschillende sampans naast elkaar lagen en hun producten aanbieden aan potentiele kopers. Ze hadden een originele manier om duidelijk te maken wat ze aanboden, ze bonden het desbetreffende product aan een stok en staken die omhoog.
Nadat we de markt hadden rondgevaren, stopte we aan een boot waar we ieder een verse ananas kregen.
Wat we wel niet wisten (maar wat Erich en Elfri aan de levende lijve hebben ondervonden) als je teveel ananas eet, krijg je een gevoelloze tong. Nu bij ons Elfri heeft het niet geholpen want dit blijft onder welke omstandigheden ook maar door tateren.
Na de boottocht hadden we een uurtje vrije tijd waarop ik en Sophie nog een wandelingetje gedaan hebben in het stadje (allee de 5e grootste van Vietnam met 1,2 miljoen inwoners) terwijl onze kroost nog even gingen uitrusten op hun kamer. Ons Sophie heeft daar foto's genomen van de plaatselijke bevolking :
Na ons middagmaal stond er ons een 3 uur durende autorit op het programma terug naar Saigon.
Man man man, de wegen zijn geasfalteerd maar volgens mij leggen ze eerst de wegen, dan maken ze de bruggen en vervolgens verbinden ze die met mekaar. Elke keer je over een brug rijdt is het precies of je twee verkeersdrempels neemt, en ze hebben hier nen hele hoop bruggen.
In Saigon aangekomen nog snel een fototoestel voor Elfri gekocht (de hare was gesneuveld) voor een €60.
Subiet nog iets gaan eten en daarna vroeg ons bed in want morgen gaan we naar de Cu Chi tunnels (van de Vietcong) kijken, daar zie ik eigenlijk naar uit.
Tot morgen,
Wim
Vandaag was er niet zo veel te beleven.
Om 08:00 vertrokken we vandaag naar de welbekende "Drijvende markten" van Cai Rang een 7 tal km van het verwijderd van het centrum, waar wij zaten.
In Thailand hebben we deze ook gedaan maar daar waren ze toch toeristisch maar vandaag zijn we te weten gekomen hoe dit komt :
De drijvende markt van Can Tho zijn er van oudsher altijd geweest omdat dit hier de manier van handel drijven was. In Thailand heeft de regering gezien dat dit toch een grote hoop toeristen lokt, waarop ze artificieel die markten in leven hebben geroepen. De markten daar, hebben plaats in smalle waterwegen, terwijl het hier plaats heeft op de brede Mekong rivier.
Enfin wij op een bootje naar ginder.
daar aangekomen zagen we inderdaad dat er allemaal verschillende sampans naast elkaar lagen en hun producten aanbieden aan potentiele kopers. Ze hadden een originele manier om duidelijk te maken wat ze aanboden, ze bonden het desbetreffende product aan een stok en staken die omhoog.
Wat we wel niet wisten (maar wat Erich en Elfri aan de levende lijve hebben ondervonden) als je teveel ananas eet, krijg je een gevoelloze tong. Nu bij ons Elfri heeft het niet geholpen want dit blijft onder welke omstandigheden ook maar door tateren.
Na de boottocht hadden we een uurtje vrije tijd waarop ik en Sophie nog een wandelingetje gedaan hebben in het stadje (allee de 5e grootste van Vietnam met 1,2 miljoen inwoners) terwijl onze kroost nog even gingen uitrusten op hun kamer. Ons Sophie heeft daar foto's genomen van de plaatselijke bevolking :
Na ons middagmaal stond er ons een 3 uur durende autorit op het programma terug naar Saigon.
Man man man, de wegen zijn geasfalteerd maar volgens mij leggen ze eerst de wegen, dan maken ze de bruggen en vervolgens verbinden ze die met mekaar. Elke keer je over een brug rijdt is het precies of je twee verkeersdrempels neemt, en ze hebben hier nen hele hoop bruggen.
In Saigon aangekomen nog snel een fototoestel voor Elfri gekocht (de hare was gesneuveld) voor een €60.
Subiet nog iets gaan eten en daarna vroeg ons bed in want morgen gaan we naar de Cu Chi tunnels (van de Vietcong) kijken, daar zie ik eigenlijk naar uit.
Tot morgen,
Wim
Jullie hebben jullie niet te veel laten aansmeren op de watermarkt of kan je ze gemakkelijk van je afschudden.
BeantwoordenVerwijderenHier in België is het nu ook een beetje een tropisch klimaat. Warm en regelmatig onweersbuien. Deze voormiddag was het precies ineens nacht, zo donker was bij het onweer.
Veel plezier morgen bij het bezoek aan de Vietcongtunnels.
Groetjes
Carla
Ik heb gelachen met hun "uithangborden" ;-)
BeantwoordenVerwijderenJa hier ook drash; verschillende steden en dorpen weer ondergelopen door het vele water...
Ben benieuwd naar jullie dagreis van morgen.
Ciao